İstanbul, zarif bir beyefendi, ruhumuzun mimarı Buram buram cennet kokan şehir, darüşşifa diyarı Konstantinapol’den Bir harap haneden bakarken gözleri Mahzun ve melûldü Sükûta mahkûm kalabalıklar dolaşırdı sokaklarında Çürük kokuyordu tufeyli yapılarındaki sesler Simsiyah resimler çiziliyordu yüreğine Keder akıyordu üzerine Latin uçurumundan Yedi tepeden bakan şehir Sahibini arıyordu gözyaşlarıyla İklim değiştirmeler yetmiyordu Diyarı Rum’a Aldanışlar kaplamıştı göğünü İnkıraz halleriydi surlarındaki koşuşturmalar Karanlığına karışıyordu şaşkın adamlar ve adımları Ayasofya’dan ayinler duyuluyordu İmdat beklenirken garbın kan kokan ellerinden Jüstinianüs yâd edilerek Taşlar bağlanıyordu surlara Haliç’in ağzına gem vuruluyordu yeniden Yaşadığı gurbetti şehirler efendisinin Ağrıları yayılıyordu en diplerine Nefesi tükeniyordu usul usul Konstantiniyye kimsesiz ve sessizdi Yorgun düşmüştü umut yolculuğunda Yağmalanmıştı sırtındaki elbiseleri İhtiyarlamıştı Frenk pazarında satılmayı beklerken Şarklı bir gencin gözlerinden kıvılcımlar sıçrarken yüreğine Kurtuluşunu müjdeliyordu Haliç sırtlarından esen sabahın meltemleri Şafağına fethin cemresi düşmüştü artık Şimdi, melekler dolaşıyordu ufuklarında Güvercinleri bir başka heyecanlıydı yamaçlarında uçarken İstanbul, sana gelmeye değer, zahmet üstüne zahmet Çağları kuşatan sözleriyle haber veriyor Ahmet (a.s) İstanbul’a Bir başkaydın o gün, duramıyordun yerinde Seni kucaklamaya gelirken yiğitlerin Yolların tutan kızlar, çiçekler ellerinde Dalga dalga akıyor kapına şahitlerin Peygamber muştusuyla yeni bir çağdır gelen Açıldı gözlerinin üstündeki perdeler Fetih rüzgârlarıyla yürüyen dağdır gelen Vuslatına ellerin açacağın yerdeler Evladı Fatiha’nın önünde eğiliyor Devir devir üstüne tahkim edilmiş surlar Molla Akşemsettin’ler bulutlarla geliyor Cümle cihan susmuştu sakinlemişti sular Fethin saati çalmış işitilen gür sesi Tekbir sedalarıyla akar yedi tepeden Tarihlerin hesaba gelmeyen hadisesi Bugün olmuş bahtiyar bakar yedi tepeden Gördüğüm Tek başına yeterli, şerefli bir esersin Gözleri kamaştıran Şark’ın ruhuna fersin Vakıflarla bezenmiş mührü; gök kubbesinde Nazirsiz bir şehirdir, necat bul busesinde En güzel semtlerinde baharımı gizlesem Eyüp’ten Üsküdar’a yıldızların izlesem Müzeyyen duruşunla dünyanın başkentisin Ruhlara şifa sunan manzaranın kentisin Dervişlerin dilinde hayat buluyor kelâm Özleminle yananlar sana veriyor selâm Bir peri suretinde yalılar ve saraylar Mehtabında gezinir sevdalı saraylılar En ünlü ressamların rüyasına girensin Yüz akı tarihimin burçlarını görensin Sedef kakmalı yüzün asırlardır gülümser Ayet ayet okunan fethini gönlüme ser Göklerin aydınlatan kandillerin dizili Nesilden nesile sen gezginlerin menzili Şairlerin ilhamı, hünerli ellerisin Kutsiyet diyarının en görkemli erisin Renklerin buluştuğu lale şehri, İstanbul! Aşkıyla hem hal olan hâle şehri, İstanbul! Tarihin gözlerinde her dem pak olan şehir. Hasret çeken gönüle ferahnak olan şehir. Sevgili okuyucu! İnişli çıkışlı yollardan, tehlikeli kanyon ve patikalardan, buzullar ve çöllerin eritici sıcaklarından, her türlü zorluğa dayanıklı yürekleriyle geçerek geldikleri Anadolu coğrafyasında, otağ kuran, aziz ceddimizi en içli duruşumla selamlıyorum! Onların bize olan en önemli öğretisi, vatana bağlılık mefhumudur. Çünkü onlar; Kurumuş olan tüm gönülleri şefkat ve merhamet ırmaklarıyla sulayarak, bizlere mümbit bir vatan kurmuş, yücelik devletinin kıymettar temsilcileridirler. İşte onların en büyüklerinden olan, Fatih Sultan Muhammet Han Hazretlerine selam olsun! O ve onun gibi olan bütün devlet büyüklerimize selam olsun! Onların bize bıraktığı ruhtur, bizleri geleceğe emin adımlarla yönlendiren. Gençliğimiz ve geleceğimizi inşa edecek olan sağlam temellerin sahibi, örnek insan yetiştiren, dinamizmin adı ve idealimizin muradıdır. Yüksek değerler sahibi bir milletin evlatlarına ancak ve ancak ona değer veren, onu hak ettiği zirvelere taşıyan gençliği yetiştirmektir yakışan. Bu değerli emek uğruna mücadele eden tüm anne ve babalarımızı, tüm öğretmenlerimizi yürekten kutluyorum. Yazımızda bu vatan toprağına düşmüş, zerresine karışmış olan aziz şehitlerimizi de yâd etmeden geçemeyeceğim. Ey şehit! Ey vefanın örnek eri! Seni, kalbimin mahremiyetiyle yazarken, yüreğimin diliyle gül şarkıları seslendiriyorum. Sen ki; Çatlayan dudaklarımıza dokunan rahmet damlacığısın. Sen ki; Bütün haramzadelerin kötülük uğruna kalkışlarına şiddetli dokunan, ahlak abidesi. Sen ki; Yüreğimizin açlığını ırmağında doyuran ve susayan hâllerimize rahmet akıtan neden. Sen ki; Vatan savunmasının korkusuz ve yılmaz bekçisi ve emekçisi. Sen ki; Güçlünün değil; güçsüzün destekçisi. Sen ki; Esarete gülmeyen toprakların cengâveri, yağız atlı süvarisi. Ey şehit selam sana! Selam sana ey mücahit! Yedi iklim, dört köşeden selam sana Sonbaharın uğradığı ülkeme  Makamından Yedi Beyza dokunsana Tükenmeden menzilini yakın et Bahadırlar çağı olsun yeniden Meşale yak, yolunu bulsun yiğit Yolun yolumuz, ahdin ahdimizdir. Selam sana! Selam sana! Kalın sağlıcakla../ Mehmet Yaşar Genç