BOŞANMAK BAŞARISIZLIK MIDIR?        Hayatta herşey bizler içindir.. İnsan mutlu olmak için evlenir ve tekrar mutlu olmak için boşanır.. Toplumda özellikle kırsal kesimde boşanmak ayıp olup genel itibariyle boşanmak başarısızlıktır.. Batı da biraz normalleşsede kırsal kesimde hala ayıplanan hoş görülmeyen bir durum. Yürümeyen evliliği sürüklemenin kutsallığı daha gurur verir ama herkes mutsuzdur aslında.. Kadın, erkek, çocuk mutsuz olduğu halde neden halâ devam eder? ''Çocuk var arada''  derler ama zaten en büyük zararı çocuğa verdiklerinin farkında değiller.. Ya da konfor alanlarından (kurulu düzenden) çıkmak istemedikleri için çocuk en güzel bahanedir.. Çoğu çocuk büyükdükleri zaman ''keşke önceden boşansaydınız'' derler, çünkü ( filler savaşır çimler ezilir) farkında olarak yada olmayarak en büyük zararı çocuk alıyor.. Sevgisiz, mutsuz şiddetin olduğu bir evde hiç bir çocuk büyümek istemez...         Hiç bir çocuk anne yada babadan ayrı büyümeyi de istemez ama çocuklar kendileri için doğru olanı zaman sonra anlıyorlar.. Benim fikrim; Sağlıklı bir boşanma mutsuz bir evliliği yürütmekden daha doğrudur.. Çocuklar için boşanmayı dramatize etmeye gerek yok ve toplumda boşanmak ayıp kusur başarısızlık olarak görülmemeli.. İlişki iki kişiliktir.. Bazen de olmaz.. Bana göre başarısızlık, ömür boyu düzeltemeyecegim birini düzeltmeye çalışmak olurdu galiba.. Ya da evlilik yürüsün diye aldatmak veya başka alanlara kaçmak, asıl bunlar benim için başarısızlık olurdu.. Evlilik boyu vicdanınla hareket edip elinden geleni yapmışsan, vicdanın rahat ise hiç bir başarısızlık yoktur.. Denemişsindir ve olmamıştır, artık yeni bir hayat kurma vaktin gelmiştir.. Niyetin ve kendin saf ve halisse yolunda o kadar açık olacaktır ..