“İç dünyamızın kirlerini ancak güngörmüşlerin kabından dolarak temizleyebiliriz.”   Kıymetli okuyucu! Şu dünya sahnesinde, coğrafyamızın, memleketlerimizin, şehir, kasaba ve köylerimizin sokak ve evlerinde, aydınlık gibi görünse de karanlıklar içinde kıvranıp duran, azgınlıklar depreminde yolunu kaybetmiş, maddi ve manevi çıkmazlarda tükenirken, tutulduğu bu heyula fırtınasından çıkmaya ışık arayan, belki de bulamayan nice insanımız vardır da kimse bunun farkında bile değildir. Oysa yaralı gönüllere, yanık yüreklere sürülebilecek şifa dokunuşlarının özenle ve zarafetle hazırlandığı insanlık mektebinde, nezaket, hayâ, sadakat, sabır ve tevekkül derslerinden veya öğretilerinden, gönül dünyalarında yaşanası ve kuraklığının farkında bile olamayan, biz avare ve bezginlerinin alacağı çokça dersler, kıssadan hisse, öğütler vardır.   Kulluk yokuşlarında yorulmuş, takâti tükenmiş belki de sersemlemiş divanelere, sırra kadem basmak, çâre midir? Hayır.   Yukarıda saydığımız bu ve benzeri nice öğretileri sırtlanıp, tamahkâr bir nefisle yol yürümek de asla sağlıklı olmayacaktır.   Burada bize tabiri caiz ise, bir manivela, yani kaldıraç görevi yapabilecek, huzur ve mutluluk iklimlerinden gül yansıması bakışlar ile dünyamızı kuşatacak, adımlarında bizler için müjde taşıyan, tebessüm sahibi, adı ve sanını asla bilemeyeceğimiz, hatta hemen hemen herkesin diline pelesenk olan “Hızır misali” dervişler, dua dervişleri olacaktır.   Şairin dediği gibi: Dert edinin dert edinin Hak yerini bulsun diye Dert olmadan dert edinin İnsanoğlu gülsün diye.   İşte “hep karlı yollara düşen bu ulûlar ve heybeleri insanlık ile dolular” sayesinde, dünyanın beklenen kıyameti yaşanmamaktadır. Çünkü onlar birer iyilik hareketidirler.   Şair yazar ağabeyim ve büyüğüm Hakan Hadi Kadıoğlu derki: “Meçhul zamandan gelen gezginlerin yüzü kıssalarla doludur.”   Her birimizin ayrı ayrı mecralara savrulup durduğu, üşüme ve titremelerinin içimizi dondurduğu zaman diliminde, önce kendimize çuvaldızı batırmak icap eder diye düşünüyorum.   Adeta Hızır misali gelip, dünyamızı aydınlatan, nûr yüzlülerin elinin üzerimizden eksik olmaması duasıyla bende bu kervana katılıp, dersler çıkarmak için, kendi nefsime derim ki:   Ey fakir yanım! Manâ denizinden yükselen coşkunluğa katıl, Ey zalim nefsim! Al postunu, pest-pâye pazarlarında satıl.   Hoş kalın..Hoşça kalın efendim.